شب ها در مسجدالحرام ، گاهی فقط دلت می خواهد یک گوشه بنشینی و خیره شوی به کعبه و محو شوی در ان همه زیبایی و عظمت . ان وقت است که با تمام وجودت درک می کنی چرا خدا حتی برای نگاه کردن به کعبه هم ثواب می نویسد ...
یادم هست وقت وداع از مکه خیلی ناراحت بودم برایم خیلی سخت بود همان موقع یکی به من گفت همه ی کسانی که به مکه می ایند باید روزی از اینجا بروند و برایم این شعر را خواند که: مقصود تویی کعبه و بت خانه بهانه ... انگار ابی بود روی اتش درونم .
پی نوشت : برادر ...
عجب مهم بوده ایم و خبر نداشتیم !
مشاوره امنیتی !
